Lezen: Johannes 6:60-68 (HSV)
60 Velen dan van Zijn discipelen die dit hoorden, zeiden: Dit woord is hard; wie kan het aanhoren? 61. Maar omdat Jezus bij Zichzelf wist dat Zijn discipelen daarover morden, zei Hij tegen hen: Neemt u hier aanstoot aan? 62. En als u de Zoon des mensen nu eens zou zien opvaren naar de plaats waar Hij eerder was? 63. De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven. 64. Maar er zijn sommigen onder u die niet geloven. Want Jezus wist van het begin af wie het waren die niet geloofden, en wie het was die Hem zou verraden. 65. En Hij zei: Daarom heb Ik u gezegd dat niemand tot Mij komen kan, tenzij het hem door Mijn Vader gegeven is. 66. Van toen af trokken velen van Zijn discipelen zich terug en gingen niet meer met Hem mee.67 Jezus dan zei tegen de twaalf: Wilt u ook niet weggaan? 68. Simon Petrus dan antwoordde Hem: Heere, naar wie zullen wij heen gaan? U hebt woorden van eeuwig leven.
Soms denken we dankbaarheid te uiten, terwijl we alleen maar iemands optreden beoordelen. “Ik ben echt trots op je”; “Goed gedaan!”; of “Je zingen was loepzuiver”. Dit zijn allemaal goede reacties als je tegen een ondergeschikte praat of tegen iemand anders die je wilt bemoedigen en jij in een positie bent om hem of haar bij een bepaalde gelegenheid te evalueren. Maar complimentjes geven is niet noodzakelijkerwijs hetzelfde als dankbaarheid tonen.
Dankbaarheid komt uit de diepte van ons wezen, als we blij worden van iets of iemand die ons raakt. Dan zorgt dankbaarheid ervoor dat de ander zich beter en gezegend voelt. Iemand horen zeggen “Ik ben zo blij met jou!” is hartverwarmend, bevrijdend en genezend.
Dankbaarheid brengt altijd vreugde aan zowel de gever als aan de ontvanger.
In Johannes 6:68 (HSV), toen velen Jezus verlieten omdat ze dachten dat zijn optreden en onderwijs te moeilijk voor hen was, zei Simon Petrus: “…Heere, naar wie zullen wij heen gaan? U hebt woorden van eeuwig leven.” Petrus begreep ook niet alles wat Jezus zei, maar hij gaf woorden aan zijn dankbaarheid omdat Jezus zijn Meester was. Hij wist dat niemand anders zoveel van hem gehouden had als Jezus en dat hij nooit eerder zulke levens veranderende woorden had gehoord van iemand anders. Dankbaarheid brengt altijd vreugde aan zowel de gever als aan de ontvanger.
Waarom doen we de dingen die we doen, en voor wie doen we ze? Zijn de opmerkingen die we maken tegen anderen eigenlijk alleen maar beoordelingen? Als we iemand echt dankbaarheid willen tonen, dan moet dat van hart tot hart gebeuren met woorden van liefde en waardering voor wie die ander is.
Ter overdenking: Denk aan iemand in jouw leven aan wie je graag je dankbaarheid zou willen tonen. Denk na over de woorden die je daarvoor wilt gebruiken. Misschien zal het je verbazen hoeveel woorden met prestatie te maken hebben en hoe weinig woorden we hebben om alleen dankbaarheid te uiten. Begin met de Heer en sta Hem toe jou naar iemand toe te leiden die vandaag bemoediging nodig heeft door middel van enkele woorden van dankbaarheid.
Dankbaar ben ik voor wie we als gemeente mogen zijn in de HEERE Jezus Christus. Dankbaar voor Zijn genade en barmhartigheid elke dag weer opnieuw.
